Recenzja: Caol Ila 2007 Distillers Edition C-si; 6-479

Whisky z serii Distillers Edition pojawiły się już na blogu. Jakoś szczególnie nie przepadam za tą serią, chociaż trzeba jej przyznać, że jest mocno pijalna. W moim doświadczeniu różne roczniki też mogą się między sobą całkiem różnić – chociaż od roku 2023 Diageo porzuciło rocznikowanie poszczególnych butelkowań.

O samej whisky

Jak przy każdej whisky z serii Distillers Edition mamy do czynienia z identycznymi parametrami co w podstawowej ofercie danej destylarni. Czyli tak samo, jak w przypadku zwykłej 12-letniej Caol Ili otrzymujemy whisky w 43% barwioną i filtrowaną za zimno. Nie ma informacji o wieku, ale znając rocznik i rok butelkowania wychodzi również 12 lat. W tym przypadku dodano finisz w beczkach po winie Moscatel.

Kolor: jasnozłoty
Zapach: suche siano, lekko mdły torf, brzeczka, niedojrzały banan, popiół, słonawy, kwiatowy, wrzosy
Smak: słodki torf, siano, popiół, kwiatowy dymek, wrzosy, odrobina tytoniu
Finisz: popiół, pikantny dąb, spalony dąb, wędzonka, morski

Nos ciut alkoholowy, zaczyna się mocno surowo. Poza klasycznym suchym sianem jest także mdły torf, brzeczka i niedojrzały banan. W tle słono, popiół, kwiaty i wrzosy. Prosty i lekko mdły, bardziej pachnie jak bardzo młody Lagavulin z refilla niż Caol Ila. W smaku już lepiej. Słodki torf (już nie mdły), siano i popiół. Odrobina dymu o kwiatowym charakterze, do tego trochę wrzosów i tytoniu. Finisz nieskomplikowany, głównie popiół i sporo dębu – zarówno pikantnego jak i spalonego. Trochę wędzonki i aromatów morskich.

Dosyć niespotykane, że whisky smakuje lepiej niż pachnie. Wpływ finiszowania wydaje się mniejszy niż w Caol Ili Distillers Edition z rocznika 1996. Wychodzi taki przeciętnieczek.

Ocena: 85/100