Recenzja: Octomore 11.1

Tegoroczne rozlanie najbardziej trofowej whisky z Islay, czyli Octomore, to klasycznie 4 edycje:

Octomore 11.1, 5-letnia, 139.6PPM, dojrzewająca w beczkach po amerykańskich whiskey
Octomore 11.2, 5-letnia, 139.6PPM, będąca mieszanką whisky z różnych beczek po winach
Octomore 11.3, 5-letnia, 194PPM, dojrzewająca w takich samych beczkach po amerykańskich whiskey jak 11.1, wydestylowana z jęczmienia pochodzącego z Islay
Octomore 10-letnia, 208PPM, dojrzewająca w beczkach ze świeżego dębu oraz po amerykańskich whiskey

Na blogu pojawią się wszystkie cztery, zaczynamy od początku, czyli 11.1.

O samej whisky

Octomore 11.1 to destylat z 2014 roku, co daje butelkowanie w wieku 5 lat. Słód udało sie zadymić do 139.4 PPM, jęczmień użyty do produkcji pochodzi w całości ze Szkocji (odmiany Concerto i Propeno). Jak to bywa przy Octomorach z liczbą dziesiętną 1 do maturacji użyto świeżych beczek po bourbonie. A dokładniej amerykńskiej whiskey, ponieważ poza beczkami po Jim Beam i Heaven Hill użyto również beczek po whiskey Jack Daniel’s. Butelkowanie w mocy 59.4%, bez filtracji na zimno ani barwienia karmelem.

Kolor: jasny olej
Zapach: słodki dąb, banan, wanilia, popiół, cytrusy, sos sojowy, umami, wędzona papryka
Smak: banan, mentol, gorzki
Finisz: pikantny, wędzona papryka, gorzka pomarańcza, popiół, alkoholowy

Nos lekko alkoholowy. Na początku słodko, dębowo, odrobina banana i wanilli. Dopiero potem czuć nienarzucający się popiół z odrobiną cytrusów stanowiących bazę. W tle słone nuty zupki chińskiej – sos sojowy, umami, wędzona papryka. Na razie dosyć Laphroaigowo. Na jezyku bardzo młodo, blisko new make. Dominuje banan, do tego odrobina mentolu. Finisz pikantny i gorzki, mocno alkoholowy na końcu.

Octomore 11.1 przypomina mi trochę tanie bastard malty bez oznaczenia wieku jak Ileach czy Finlaggan. Oczekiwania były duzo wyższe. Zdecydowanie młody wiek nie zgrał się z tymi beczkami.