Recenzja: Octomore 10YO E. 2020

Tegoroczne rozlanie najbardziej trofowej whisky z Islay, czyli Octomore, to klasycznie 4 edycje:

Octomore 11.1, 5-letnia, 139.6PPM, dojrzewająca w beczkach po amerykańskich whiskey
Octomore 11.2, 5-letnia, 139.6PPM, będąca mieszanką whisky z różnych beczek po winach
Octomore 11.3, 5-letnia, 194PPM, dojrzewająca w takich samych beczkach po amerykańskich whiskey jak 11.1, wydestylowana z jęczmienia pochodzącego z Islay
Octomore 10-letnia, 208PPM, dojrzewająca w beczkach ze świeżego dębu oraz po amerykańskich whiskey

Ostatnia na bloga trafia najstarsza butelka z tego rozlewu.

O samej whisky

To, czwarte już, wydanie Octomore 10-letniego zostało wydestylowane w 2009 roku. Szkocki jęczmień Optic został zadymiony aż do 208PPM, najwyżej spośród całego 11. rozlewu. Do maturacji użyto beczek ze świeżego dębu oraz amerykańskich whiskey pierwszego i kolejnego napełnienia. Butelkowanie nastąpiło w mocy 54.3%. Oczywiście bez barwienia karmelem ani filtracji na zimno.

Kolor: jasnozłoty
Zapach: popiół, wilgotny torf, świeży dąb, wanilia, smażony banan, poziomka
Smak: torf, popiół, słodki dąb, gorzkie wodorosty,
Finisz: lekko pikantny, kwaskowy popiół, dym, wędzony ser

Na nosie ponownie dosyć Laphroaigowo. Sporo popiołu i wilgotnego tofu. Potem świeży dąb mieszający się ze słodką wanilią. Gdzieś w tle smażony banan i sztuczna poziomka, przywołująca na myśl rozpuszczalne herbaty dla dzieci. Czuć jednak balans i przyzwoitą dojrzałość. Dosyć podobie do Octomore 11.1 jednak nie 10-latka nie posiada mankamentów młodszej siostry i jest ciut słodsza. W smaku dominuje torf z przyzowitą dozą popiołu, dymu nie ma zbyt dużo. Potem znów słodki dąb, na końcu odrobina gorzkich wodorostów. Finisz na początku przyjemnie pikantny, potem lekko kwaskowy popiół. Kończy się ledwo wyczuwalną nutą dymu i wędzonego sera.