Recenzja: Glenfarclas 15YO

Glenfarclas to jedna z najbardziej klasycznych destylarni w Speyside. Założona została w 1844 roku, a od 1865 jest w posiadaniu rodziny Grantów (zbieżność nazwisk z właścicielami Glenfiddicha przypadkowa). Glenfarclas jest tak klasyczny, że na etykiecie widnieje Highland Single Malt – kiedy go zakładano Speyside nie był traktowany jako oddzielny region.

Gorzelnia bardzo pilnuje tego, aby ich beczki nie trafiały w ręce niezależnych bottlerów – co jest pewnego rodzaju paradoksem, gdyż to własnieGlenfarclas był pierwszą whisky zabutelkowaną przez Scotch Malt Whisky Society. Od czasu do czasu pojawiają się nowe wydania pod ich egidą. Podobnie jak Macallan, Glenfarclas słynie z użycia beczek po sherry. Destylarnia była również prekursorem butelkowania w mocy beczki – w 1968 na rynku pojawiła się buetlka 105˚ w mocy 60%.

O samej whisky

Opisywana dziś wersja 15-letnia cały okres dojrzewania spędziła w beczkach po sherry. Zabutelkowana została w 46% alkoholu i naturalnej barwie. Producent nie podaje informacji co do filtracji na zimno, niektóre źródła mówią, że nie była filtrowana tą metodą.

Kolor: herbata z cytryną
Zapach: słodkie, ciężkie sherry, syrop wiśniowy, rodzynki, suszona żurawina, jagody goji, w tle kompot truskawkowy
Smak: lekko pikantny, cynamonowy, słodkie owoce
Finisz: cynamon, żurawna, sherry, lekko siarkowy, na końcu delikatnie skórzany i palący

Whisky bardzo równa. Zapach, smak i finisz prostolinijne. Nie chciałbym pisać, że jest zdominowana przez sherry, bo nie jest to typowa sherry bomb, jednak wpływ beczek mocno ukrywa sam charakter destylatu. Podoba mi się, że jest owocowa, a jednocześnie nie przesadnie słodka. Niestety dość częstą przypadłością Glenfarclasów jest zbytnia siarkowość (ze źle oczyszczonych beczek po sherry), tutaj prawie poskromiona, delikatnie daje o sobie znać na finiszu, który jest też ciut alkoholowy.

Ocena: 86/100